วิธีการตรวจหาไดโซเดียม-5-ไรโบนิวคลีโอไทด์ (IMP + GMP)

มีสองวิธีหลักในการตรวจจับไดโซเดียม-5-ไรโบนิวคลีโอไทด์ (IMP + GMP) : การเติมอาหาร QB / T 2845-2007 —ไดโซเดียม-5-ไรโบนิวคลีโอไทด์ (IMP + GMP) และเอสเซ้นส์ไก่ SB / T 10371-2003

วิธีการวัดมาตรฐานทั้งสองแบบใช้สเปกโตรโฟโตเมตรี แต่วิธีการวัดเฉพาะแตกต่างกันมาก

QB / T 2845 วัตถุเจือปนอาหาร – disodium-5-ribonucleotide (IMP + GMP) นำมาใช้

วิธีความยาวคลื่นคู่ [1]: ชั่งน้ำหนักตัวอย่าง 0.4000 (ม.) กรัม ละลายและแก้ไขปริมาตรด้วยน้ำ

ถึง 250 มล. ดูด 5.0 มล. และแก้ไขปริมาตรด้วย 0.01 โมล/ลิตร กรดไฮโดรคลอริกเป็น

250 มล. โดย 0.ol โมล/ลิตร เป็นค่าว่าง การดูดกลืนแสง A และ B ที่ 250 นาโนเมตร และ 280 นาโนเมตร ถูกวัดด้วยคิวเวตต์ 10 มม. ไดโซเดียม-5-ไรโบนิวคลีโอไทด์ (IMP + GMP) ประกอบด้วย

ปริมาณคำนวณตามสูตร (1)

ω คือเปอร์เซ็นต์ความชื้นของรสชาตินิวคลีโอไทด์ไดโซเดียม

Sb / T 10371 ใช้วิธีความยาวคลื่นเดียว]: ตัวอย่างน้ำหนัก 2 ~ 4G

(m) ถูกละลายด้วยกรดไฮโดรคลอริก 0.01 โมล / ลิตรจำนวนเล็กน้อยและจับจ้องไปที่ 100 มล.

กรอง ดูดขวดปริมาตร 5.00 ML ถึง 100 ml และใช้

0.01 mol / L กรดไฮโดรคลอริกต่อปริมาตร ใช้คิวเวตต์ 10 มม. 0.01 โมล / L

กรดไฮโดรคลอริกถูกใช้เป็นกรดเปล่าเพื่อวัดค่าการดูดกลืนแสง

ปัจจุบันมีการใช้สองวิธีนี้และไม่มีขอบเขตที่เข้มงวดในฟิลด์แอปพลิเคชัน

จำกัด. Sb / T 10371 เป็นวิธีการตรวจจับสาระสำคัญของไก่โดยมุ่งเป้าไปที่

การตรวจจับเนื้อหา I + G: เนื้อหาประมาณ 1 ～ 39,6 และ QB / T 2845 คือ

วิธีการตรวจหาสารเติมแต่ง I + G บริสุทธิ์ แต่ใน I + G อื่น ๆ ที่มี

นอกจากนี้ยังใช้ในผลิตภัณฑ์ที่มีปริมาณน้อย เช่น GB / T 8967

ปริมาณของ I + G ในน้ำมันกลั่นนั้นวัดโดยการอ้างอิงเนื้อหาของ I + G ใน QB / T 2845

วิธีการตรวจจับ จากสถานการณ์นี้ ผู้เขียนจึงนำเนื้อไก่มาเป็นตัวอย่างและเปรียบเทียบทั้งสอง

ได้ดำเนินการศึกษาเปรียบเทียบของทั้งสองวิธีเพื่อตรวจสอบความเหมือนและความแตกต่างของวิธีการดังกล่าว เพื่อทำการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับ

เป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับการกำหนดมาตรฐานสำหรับการกำหนด I + G